Metallerde fosfatlama ve pasivasyon tedavileri arasındaki fark, amaçlarında ve mekanizmalarında yatmaktadır.

Fosfat, metal malzemelerde korozyonun önlenmesi için önemli bir yöntemdir. Hedefleri, ana metale korozyon koruması sağlamak, boyamadan önce bir astar olarak hizmet etmek, kaplama katmanlarının yapışmasını ve korozyon direncini arttırmak ve metal işlemede bir yağlayıcı görevi görülmektedir. Fosfat uygulamalarına göre üç tipte kategorize edilebilir: 1) kaplama fosfat, 2) soğuk ekstrüzyon yağlama fosfatasyon ve 3) dekoratif fosfat. Ayrıca çinko fosfat, çinko-kalsiyum fosfat, demir fosfat, çinko-mangan fosfat ve manganez fosfat gibi kullanılan fosfat tipine göre sınıflandırılabilir. Ek olarak, fosfat sıcaklıkla kategorize edilebilir: yüksek sıcaklık (80 ℃ üzerinde) fosfat, orta sıcaklık (50-70 ℃) fosfat, düşük sıcaklık (yaklaşık 40 ℃) fosfat ve oda sıcaklığı (10-30 ℃) fosfat.

Öte yandan, metallerde pasivasyon nasıl oluşur ve mekanizması nedir? Pasivasyonun metal faz ile çözelti fazı arasındaki etkileşimlerin veya arayüzey fenomenlerinin neden olduğu bir fenomen olduğunu belirtmek önemlidir. Araştırmalar, mekanik aşınmanın pasif bir durumda metaller üzerindeki etkisini göstermiştir. Deneyler, metal yüzeyin sürekli aşınmasının, metal potansiyelinde önemli bir negatif kaymaya neden olduğunu ve metalin pasifleştirilmiş bir durumda aktive olduğunu göstermektedir. Bu, pasivasyonun, metaller belirli koşullar altında bir ortamla temas ettiğinde meydana gelen arayüzeysel bir fenomen olduğunu gösterir. Elektrokimyasal pasivasyon, anodik polarizasyon sırasında meydana gelir, bu da metalin potansiyelinde değişikliklere ve elektrot yüzeyinde metal oksit veya tuz oluşumuna yol açar, pasif bir film oluşturur ve metal pasivasyona neden olur. Kimyasal pasivasyon ise, konsantre HNO3 gibi oksitleyici ajanların metal üzerinde doğrudan etkisini, yüzeyde bir oksit film oluşturma veya Cr ve Ni gibi kolayca pasifleştirilebilir metallerin eklenmesini içerir. Kimyasal pasivasyonda, ilave edilen oksitleyici maddenin konsantrasyonu kritik bir değerin altına düşmemelidir; Aksi takdirde, pasivasyona neden olmayabilir ve daha hızlı metal çözünmesine yol açabilir.