Większość korozji w materiałach metali występuje w środowiskach atmosferycznych, które zawierają czynniki indukujące korozję i składniki, takie jak tlen, wilgotność, zmiany temperatury i zanieczyszczenia. Korozja spray solna jest powszechną i wysoce destrukcyjną postacią korozji atmosferycznej.
Korozja w sprayu solnym obejmuje przede wszystkim przenikanie przewodzących roztworów soli do wnętrza materiałów metalowych, co prowadzi do reakcji elektrochemicznych. Powoduje to powstawanie komórek mikrogalwanicznych, z konfiguracją „niskiego potencjalnego roztworu metalu-elektrolitowego roztworu o wysokim potomstwie”. Występuje transfer elektronów, a metal działający jako anoda rozpuszcza się, tworząc nowe związki, tj. Produkty korozji. Jony chlorkowe odgrywają kluczową rolę w procesie korozji sprayu solnego. Posiadają silne zdolności penetracyjne, łatwo infiltrują warstwę tlenku metalu i zakłócając stan pasywacyjny metalu. Ponadto jony chlorkowe mają niską energię nawodnienia, dzięki czemu łatwo adsorbują się na powierzchni metalowej, wypierając tlen w ochronnej warstwie tlenku metalu, powodując w ten sposób uszkodzenie metalu.
Testy w sprayu soli są podzielone na dwa główne typy: naturalne testy ekspozycji środowiskowej i sztucznie przyspieszone symulowane testy środowiskowe w sprayu solnym. Ten ostatni wykorzystuje aparat testowy, znany jako komora testowa soli sprayu, która ma kontrolowaną objętość i sztucznie wytwarza środowisko rozpylające solne. W tej komorze produkty są oceniane pod kątem ich odporności na korozję rozpylania solnego. W porównaniu ze środowiskiem naturalnym stężenie soli w środowisku spray solnego może być kilka razy lub dziesiątki razy wyższe, znacznie przyspieszając szybkość korozji. Przeprowadzenie testów natryskowych na produkty pozwala na znacznie krótsze czasy testowania, przy czym wyniki są bardzo przypominające skutki narażenia naturalnego. Na przykład, chociaż ocena korozji próbki produktu w naturalnym środowisku zewnętrznym może potrwać jeden rok, przeprowadzanie tego samego testu w sztucznie symulowanym środowisku spray solnego może przynieść podobne wyniki w zaledwie 24 godziny.
Równoważność między testowaniem natryskowym a naturalnym czasem ekspozycji na środowisko można podsumować w następujący sposób:
24 godziny neutralnego testu sprayu soli ≈ 1 rok naturalnej ekspozycji.
24 godziny testowania sprayu soli kwasu octowym ≈ 3 lata naturalnej ekspozycji.
24 godziny badań sprayu soli o powierzchni soli miedzianej Testy sprayu soli octowym ≈ 8 lat naturalnej ekspozycji.
Czas po: 26-2023 października