Η τεχνική που χρησιμοποιείται για την εξάλειψη του δέρματος οξειδίου και της σκουριάς στην επιφάνεια του χάλυβα από τις επιφάνειες του χάλυβα και του σιδήρου, χρησιμοποιώντας όξινα διαλύματα, δηλώνεται ως αποσπασματική.
Τα οξείδια σιδήρου όπως η κλίμακα οξειδίου και η σκουριά (Fe3O4, Fe2O3, FeO κ.λπ.) υφίστανται χημικές αντιδράσεις με οξέα διαλύματα, σχηματίζοντας άλατα που διαλύονται στο διάλυμα οξέος και απομακρύνονται.
υποβάλλονται σε χημική αντίδραση με όξινα διαλύματα, με αποτέλεσμα το σχηματισμό διαλυτών αλάτων που στη συνέχεια εξάγονται. Τα οξέα στη διαδικασία αποσύνδεσης περιλαμβάνουν θειικό οξύ, υδροχλωρικό οξύ, φωσφορικό οξύ, νιτρικό οξύ, χρωμικό οξύ, υδροφθορικό οξύ και σύνθετα οξέα. Κυρίως, το θειικό οξύ και το υδροχλωρικό οξύ ευνοούνται επιλογές. Οι μεθοδολογίες του pickling περιλαμβάνουν κατά κύριο λόγο την απομάκρυνση βύθισης, την απομάκρυνση ψεκασμού και την αφαίρεση σκουριάς οξέος.

Γενικά, χρησιμοποιείται συνήθως η απόρριψη εμβάπτισης και η μέθοδος ψεκασμού μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη μαζική παραγωγή

Τα συστατικά χάλυβα συμβατικά υποβάλλονται σε αποσύνδεση σε διάλυμα 10% έως 20% (κατ 'όγκο) θειικού οξέος σε θερμοκρασία λειτουργίας 40 ° C. Η αντικατάσταση του διαλύματος αποχρωματισμού καθίσταται επιτακτική όταν η περιεκτικότητα σε σίδηρο ξεπερνά τα 80g/L και το θειικό σίδηρο υπερβαίνει τα 215g/L στο διάλυμα.

Σε θερμοκρασία δωματίου,χάλυβα τουρσίΜε διάλυμα 20% έως 80% (όγκου) υδροχλωρικού οξέος είναι λιγότερο επιρρεπής σε διάβρωση και θύελλα υδρογόνου.
Λόγω της έντονης διάβρωσης των οξέων προς τα μέταλλα, εισάγονται αναστολείς διάβρωσης. Μετά την εκκαθάριση, η μεταλλική επιφάνεια εμφανίζει μια ασημένια-λευκή εμφάνιση, ταυτόχρονα υποβάλλονται σε παθητικοποίηση για την αύξηση των χαρακτηριστικών αντοχής στη διάβρωση του ανοξείδωτου χάλυβα.

Εμπιστευθείτε ότι αυτή η αποσαφήνιση αποδεικνύεται ευεργετική. Εάν προκύψουν περαιτέρω έρευνες, μην διστάσετε να επικοινωνήσετε.