1. Πλατεία του στρώματος παθητικοποίησης, Βελτίωση της αντοχής στη διάβρωση:

Η αντίσταση στη διάβρωση του ανοξείδωτου χάλυβα βασίζεται στον σχηματισμό ενός στρώματος παθητικοποίησης που αποτελείται από οξείδιο του χρωμίου (Cr2O3). Αρκετοί παράγοντες μπορούν να οδηγήσουν σε βλάβη του στρώματος παθητικοποίησης, συμπεριλαμβανομένων των επιφανειακών ακαθαρσιών, της εφελκυσμού που προκαλείται από τη μηχανική επεξεργασία και ο σχηματισμός ζυγών σιδήρου κατά τη διάρκεια θερμικής επεξεργασίας ή διαδικασιών συγκόλλησης. Επιπλέον, η τοπική εξάντληση του χρωμίου που προκαλείται από θερμικές ή χημικές αντιδράσεις είναι ένας άλλος παράγοντας που συμβάλλει στη βλάβη του στρώματος παθητικοποίησης.Ηλεκτρολυτική στίλβωσηδεν βλάπτει τη δομή της μήτρας του υλικού, είναι απαλλαγμένη από ακαθαρσίες και τοπικά ελαττώματα. Σε σύγκριση με τη μηχανική επεξεργασία, δεν έχει ως αποτέλεσμα την εξάντληση του χρωμίου και του νικελίου. Αντίθετα, μπορεί να οδηγήσει σε ελαφρύ εμπλουτισμό χρωμίου και νικελίου λόγω της διαλυτότητας του σιδήρου. Αυτοί οι παράγοντες θέτουν τα θεμέλια για το σχηματισμό ενός άψογου στρώματος παθητικοποίησης. Η ηλεκτρολυτική στίλβωση εφαρμόζεται σε ιατρικές, χημικές, τροφές και πυρηνικές βιομηχανίες όπου απαιτείται υψηλή αντοχή στη διάβρωση.Από την ηλεκτρολυτική στίλβωσηείναι μια διαδικασία που επιτυγχάνει μικροσκοπική ομαλότητα επιφάνειας, ενισχύει την εμφάνιση του τεμαχίου εργασίας. Αυτό καθιστά την ηλεκτρολυτική στίλβωση κατάλληλη για εφαρμογές στον ιατρικό τομέα, όπως τα εσωτερικά εμφυτεύματα που χρησιμοποιούνται σε χειρουργικές επεμβάσεις (π.χ. πλάκες οστού, βίδες), όπου είναι απαραίτητα τόσο η αντοχή στη διάβρωση όσο και η βιοσυμβατότητα.